Dalgalandım da Duruldum...

 

Ama kimsenin ardından koşup da yorulmadım...

Her biten uzuunn ilişkinin ardından, daha doğrusu her travmatik olayın ardından benzer davranışlar sergiler insanlar... İlki "denial" sürecidir.. Reddedersiniz.. Kabul etmemeye çalışırsınız, bunu bazen kendi kendinizi, bazen de muhatabınız kimse onu aksine ikna etmeye çalışarak yaparsınız.. Ardından "acceptance" gelir.. Yani olayı ve yıkımı kabullenir, kabuğunuza çekilirsiniz... 3. aşama farklı alt bölümlere ayrılmakla birlikte genelde "reaction" olur.. Yani bir tepki gösterirsiniz... Bu yansıtma da olabilir, örtme de, başka birşey de.. Travma biten bir ilişki ise genelde üstünü örtme sık yapılanıdır..

Peki hangi battaniye ile örteceksiniz? Olay özelinde bu, "başka kişiler", bana özelinde ise "başka dişiler" oluyor... Artık neyi gömeceğinize göre, içinizde açılan çukurun boyutuna göre o "başka dişiler"in nitelik ve daha önemlisi niceliği değişebiliyor..

Ben son iki post arasında blogger yasağından da kaynaklı olan uzun boşlukta kendi çukurumu doldurdum diyebilirim... Zor oldu, değişik tipte farklı insanlarla çok sayıda denebilecek ilişki yaşamaya maloldu; tabi bir o kadar da ilişki bitirmeye; peki değdi mi? Kesinlikle!

Tam bir okyanus fırtınası gibi yaşadım... Vardığım sürat, kaldırdığım deniz bazen beni bile şaşırttı..  Ama dürüst oldum, kimseye birşeyler vaad etmedim. Kimseye sadakat yemini etmedim, zaten sadıklık da etmedim. Aşık olmadım, aşık etmedim (umarım); rolümü oynadım, işimi yaptım ve bitti..

Artık duruldum... Sanırım hayatımda yeniden mutedil bir döneme girdim... Bir terapi gibi yaşadım, karar vererek yaşadım, kendi kararımla sapıttığım bir dönem yaşadım ve yine kendi kararımla bitirdim.

Artık durgun sulardayım... Biliyorum ki bundan sonra hiçbir hareketim önceden aldığım bir etkinin gecikmiş tepkisi olmayacak... Aldığım darbelerin tepkilerini yeterince verdiğime inanıyorum artık.. Bundan sonra herşeyimle %100 ben olacağım... Ne yapıyorsam öyle yapmak istediğim, öyle hissettiğim için yapıyor olacağım... Daha önemlisi artık birşeyler hissedeceğim...

Dedim ya, duruldum ve yeniden kendim oldum...

Fotoğraflar:
1/ 2- Bernard Stamm (Velux 5 oceans yarışında Biscay körfezinde 10 beafort havada körfezin dışına doğru orsalamaya çalışıyor)
3- Bencik Koyunda (gökova körfezi) demirlemiş tekneler...