Bu blog hem dert yanılacak, gerektiğinde ağlanacak bir duvar; hem de her tür format / virüs / hırsızlık tehlikesinden uzak bir bireysel hafıza, bir günlük olacaktı güya... Ama şimdi bu tarihten geriye bakınca sahibinin ihmalkarlığından ve dağınıklığından başka birşey görmek mümkün değil...
Gündem biraz yoğundu vs. ama, sanki anlatılacak, yazılacak hiçbir şey yoktu gibi davranmak da; ne bileyim, olmamış... Hele hele olayı "yaşadığım bireysel yıkımın enkaz kaldırma çalışmalarına dair kullanıcı raporu" formatından sıyırıp; "burada herşey olacak, müzik de futbol da" moduna çevirme çabalarım hiç hoşuma gitmedi... Tamam, hayatta herşey var, ama burası hepsi için değil... En azından ana fikri herşey değil..
Bugün 7 Şubat... Geçen hafta minik sevgilim 3 yaşını bitirdi... Hem babasından hem annesinden yüzlerce km ötede, yanında iki morukla kutladı doğum gününü... Eminim eğlenmiştir de, ama..... böyle olmamalıydı... Özür dilerim kızım... Babanın senden özür dilemesine alışsan iyi olur, çünkü önümüzdeki birkaç yıl daha, en azından sen hangi gününü kimle geçireceğine kendin karar vermeye başlayana dek bu böyle gidecek, ve baban senden hep özür dileyecek...
Özür dilerim, küçük sevgilim.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder